İnancı şarapnel yemiş bir OrtaDoğu neferi ölüm fermanı dozunda isyan ediyor.Ve nefret dehlizin de koptu kıyamet.
Nahoş acılarla harman oluyoruz.Ruhen intiharı da lanetliyor mu diyanet ? Sormalıyım.Hangi caddelerde kulaklarına
şıvgınlar yedin ? Ve galiba korkmalıyım.Sen bilir misin ki feza ağlamıyor diye çıldırmak nedir ? Nefes kesen yağmurlar
yağdı ikindi üzerime.Bolca umursamayarak lanet okuyorum modern dünyanın düzenine.3 senem lodos yerken 13 gündür
stabilim.Tanrının mutluluk anlayışı kafam kadar karışık.Acı dolu samimi bir tebessüm bırakıyorum insan tenine. Yeşilçam'dan
bir cesetim ben.Adım ise Sadri Alışık.
Beni vapur gezisi esintilerinde bul..Bul ki risalelerin de anılar ve yalnızlıklar biriktir.Dudak uçlarında yabancı parıltılar seyrediyorum.
Artık sana dair her anı,fazlasıyla siliktir.Engebeli özgürlük çaresizlik telleriyle duvar koymuş,yaşamanın önüne.Bir otoyol hengamesi 
sanki tüm insanlık..Ben ise hiç aldırış etmiyorum, yarınıma dünüme.Bir gece...Belki bir gündüz.Ya da bir öğle arası kayboldu ruhum.
Ben Kenan'ın inancıyım.Tüm dostlarım oynuyorken Nuh'u.
Bilmelisin,bilmelisin ki öfkem yangın yeri asla değil ! Sadece basit bir fragman ya da tatbikatım.Tüm akıllıların müşahede edildiği hastaneyim.
Güldürme beni...Tanrı bilmiyor mu sanıyorsun sahteyi ve hakikatı ?
Akdeniz özlüyorum, çünkü onun kadar engindim.Şimdi bir otobüse kafamı yaslamış yolunu gözlüyorum.Kilometrelerce griye boyanmış asfaltlar
şimdi benim rengimdir.