Zor bir gece geçiyorum,
Nefes almayı unutmuş,tıpkı aşk sarhoşu gibiyim,
Unutamadıklarımla ölümsüzleştiriyorum bu an'ı,
Bir tutam papatya kokusu siniyor odanın içine.
Sanırım yine hayal görüyorum Jose,
Kaybediyorum kendimi,
Yapamadıklarım belki de hiç yapamayacaklarım geliyor aklıma,
Kahroluyorum,
Görünürlerde çok meyus biri olmuş,
Patavatsızca konuşmaktan öteye gidemiyorum.
Lûgatımda onu tamamlayacak bir kelime dahî bulamıyorum,
Gökyüzünü gözlüyorum her gece,
Aynı yıldızların altında olduğumuzu bilmek,
Aynı havayı solumak,
Hatta onunla aynı yollardan geçmiş olmak bile mutlu ediyordu beni,
Şimdiler de yitirdik her bir şeyi Jose,
Habersiz yaşıyoruz hayatı,
Ölüm çanları bunlar,
Bir varız,bir yokuz işte,
Senfoni orkestrası son bulurken ölümü görür gibiyim,
Gözümü kapatmaya yeltenirken,
Birkaç damla yaş süzülüyor gözlerimden,
Ben ise son bir kez gökyüzüne bakıyorum,
Sonrası büyük bir boşluk,
Büyük bir çukur,devam seyri olmayan...

İyi yahut kötü yorumlarınıza ihtiyacım var.Nerede olduğumu görmek,kalemim ne kadar iyi bilmek için görüşlerinize ihtiyacım var.