Susmuştun..

Yapacak bir şey yoktu. Gitmiştin..

Ne gelirdi elden artık. Tek çarem dua'ydı belki de.

Gözyaşlarına sığınmamalıydım.

Elimi eteğimi çekmemeliydim hayattan. Diyeceğim bir şey de yoktu. Öylece kalmıştım.

Birşeyler düğümlendi ta şuramda. Evet, bak işte ta buramdaydı o düğüm. Yutkunamıyordum. Acıtıyordu.

Hiçbirşey diyemedim sana o düğüm yüzünden. Gerçi ne diyebilirdim ki artık.

Tercihin belliydi çoktan. Sen, gitmeyi seçmiştin.

Ardına bakmadan hem de. Bir veda dahi çok gelmişti diline. İhanet ediyordun o an sen yüreğine.

Bağırmak istedim sana. Vurmak istedim hatta.

Ama yapamadım. Bilmiyorum neden, ama olmadı işte. Beceremedim.

'Dön' bile diyemedim. İçimde yaşadım herşeyi. Olmadı yapamadım. Şimdi hak veriyorum ama kendime. Ne diyecektim ki hem? Ne diyebilirdim ?

Evet, düşünüyorum da iyi ki susmuştum. Korkumdan ya da ürkekliğimden değildi susuşum.

Çünkü her bir harfim ziyan olurdu sana konuşsaydım.

Hem dinlemezdin ki beni. Dönüp bakmazdın bile belki.

Şükrediyorum iyi ki susmuşum. İyi ki o düğüm gelmiş boğazıma..

İyi ki..

İyi ki..

.

Hayır, keşke deseydim ''Dur'' diye. Belki dönecektin, belki son kez bakacaktın gözlerime. Belki yüzüme...

Belki ağlayacaktım son kez karşında..

Belki ''Dur'' dememi bekledin.. Belki ''Ben de geliyorum'' demeliydim. Evet belki de bunu bekledin..

Bunlar yalan oysa ki.. Sadece kandırmak kendimi. Sadece avutmak...

Ne haldeyim bak gör. Ne hale soktun beni.

Allah bildiği gibi yapsın seni. Boşa mıydı şimdi bu yazdıklarım da.. Boşa mı vakit harcıyordum seninle.

Keşke hiç tanımasaydım seni. Keşke adını hiç bilmeseydim.

Ne haldeyim bak gör.. Gel ve gör. Mutlu olursun belki.

Ya da belki de dönersin bana. Sahi döner misin, ha söylesene döner misin bana?

Dön hadi.. Bak bekliyorum. Aynı yerdeyim.

Ya da hayır dönme. Nefret ediyorum senden. Unutmadım ki gidişini. Dönmedin bile ardına ''Gidiyorum'' derken. Belki de korktun vereceğim tepkiden.

Korktun mu sahi benden ? Ne olur 'korktum' de. Ne olur... Çünkü dayanamam beni önemsemediğin düşüncesine.

Hayır, katlanamam buna.

Uyuyorum bak, hala uyuyorum. Kaç hafta oldu da ben hala uyuyorum. Neden mi ? Demek ''Neden ?''. Ne yapacaktım ya..

Ne çarem vardı da başka ben yapmadım. Ne devası vardı ?

Neden diye bile soramadım sana. Cesaret edemedim buna. Allah'ım neden ''Neden'' diye sormadım? Bu kadar mı güçsüzdüm ?

Duyacağımdan mı korktum yani ? Sanırım evet. Ya da hayır.

Bilmiyorum, o kadar yorgunum ki artık.

Hiç bir şey hissedemiyorum. Yordun beni gene bak işte, gene konuştum kendi kendime. Yine üzdün beni. Yetmez mi artık ? Yetmez mi yani ?

Yorgunum bak yine kapanıyor gözlerim. Kolumu kaldıramıyorum. Devam edemiyorum yazmaya. Bu kez hakikaten kapandı gözlerim.

Öylesine uykum var ki.. Bak yine uyuyorum.

Yine kaçıyorum senden.

Senin kaçtığın gibi benden...