Çok oldu birinin elini tutmayalı.

Hani mekân olurdu ağaçlar

Şakıyan kanatlara.

Hatırlar mısın seninle kulak kesildim

Bu yazgıya...

Bir de sen gidince ya'd ettim

Bu senli sarhoşluğa.

Ne kadar uzaktır bilinmez mesafeler

Akıl seninle yürek seninle

Kilometreler girmiş, yar kiminle…

Denizlere kucak açar gibi yüreğim sana

Sen kuru toprağın bağrında…

Uçan yel gibi, kaçan sel gibi

Oturdum başında, kırk yıllık bir çınar gibi.

Sen yağmura hasret ben yazgıya.

Kavuşur mu bir ruh bir beden bu bahara?

Sen iki damlaya ben tutkal bir yaraya

Muhtaç’ız ikimizde bu bahara.

Sen, sonbaharda yağmura

Ben, ilkbaharda yaprağa

Hasretiz ikimizde bu çağlayana.

Güneşin vedası revansa sana

Irmak olmuş gözlerim kıskanır yağmura.

Üşütürsün diye titrerken toprağa

Damla damla akıyorum, ben o yaprağa.