Biz insanız, kardeşiz, arkadaşız hepsi sözde insana. Bir siyasilik her şeyi unutturdu. Kimisi "vatanı satan" diye laf çıkardı kimisi "ahmak" dedi. Dedi de dedi. Şimdi aynı insanlar neden yüzyüze bakıyor. Hiç utanmıyorlar mı birbirlerinin arkasından konuşup hayata normal devam etmeye. Neden hakaret ediyorsun ki, senin bildiklerin, düşündüklerin başkası ile uyuşmuyor diye mi bu gaflet? Herkesin ağzı var işte konuşuyor. Her doğruyu onlar biliyor onlar haklı oluyor. Kaç defa devlet oldun? Kaç defa devletin içinde çalıştın? Her duyduğum doğru diye, her yapılan yanlış diye ortalık karıştırmaktan başka neydi bu kardeşliği bozan. İnsanın kendi duyguları vardır başkasına hükmetmek neden? Senin kadar kardeşinde düşünüyordur vatanını, merak etme. Yalnız senin abin değildi o dağları, bayırları dolaşıp o şerefsiz kurşuna hedef olan. Ne biliyorsun sen bir verirken onlar iki, üç verdi. Senin haddin değil başkasını sorgulamak. Benim de kanıma dokunan, gururuma zapetmeyi öğreten ayanlar var. Ben hiçbirine demedim ki sen aklını kaçırmışsın, oda seçilir mi, daha önce devleti nerelere sürüklemiş görmedin mi. Benden akıl istemedi, fikrimi izah etmemi istemedi. Ben neden karışıyım ki senin işine? Herkes reşit herkesin bildiği şeyler var. İnsanların kararına saygı dur ve tahammül et. Baş kaldırmak istiyorsan önce sözünü dinletmeyi, sözüne güven durdurmayı öğret insanlara. Neden itimat edeyim ki ben senin sözüne? Ülkeyi satanlar var, diye sözler atıyorsunuz ortaya, bunların bir kârı varsa sizin neden olmasın? Sinir yapmayın! İnsanın böyle düşünceleri olabiliyor ki bu durumlar ortaya çıkıyor. Yoksa insanlar neden birbirlerine atıf da bulunsun ki?