Öle boş ki her şey öle anlamsız ki

Hep yanılgılar içinde büyüdüm

Neyin doğru neyin yanlış olduğunu asla anımsayamadım

Hep yalnız büyüdüm ben

Sol yanım da hep bir eksiklikle geçti yıllarım

Git gide büyüdü o eksiklik

Ve şimdi kocaman bir yara oldu

Kendi kendime hep zaman yarama merhem olur dedim

Evet merhem oldu zamanla kabuk tuttu

Evet zamanla biraz küçüldü

Ama asla kapanmadı o yara

Başta küçükken bahçede düştüğümde

Dizimde oluşan o yara gibi sandım

Üfleyince acısı yine geçer sandım

Zamanla yine yanıldığımı anladım

Bu sefer ki yara öyle yara değilmiş

Şimdi üfleyince daha fazla acı çekiyorum

O yara zamanla geçerdi de

Bu yara öyle başka ki

Zamanla kapansa da hep derin izler bırakıyor

Anladım ki yaralarımı ne kadar kapatsam da

İzleri Asla kapanmıyor