Çocukluğumda izlerdim hep haberlerde yada eski dönemi anlatan projelerde insanlar kalabalıklar halinde yürür,sloganlar atar...biz ya lanet okur yada orada olmak isterdik.Yıllardır belki kişisel korkulardan belki toplumsal nedenlerden ayaklarım götürmedi beni oralara..Ama bu sefer içimde bir yan yeter dedi.Nasıl ki baştaki bazı kendini bilmezler sadece pasta yemenin.pastadan pay almanın derdindeyse nasıl ki her şeyde bir payları varsa bende bu yürüyüşte kendimce bir payım olsun istedim sadece....

Çok yorgundu bedenim belki ama uyku tutmadı gözlerimi her zamankinden erken uyandım...Bana eşlik eden kıymetli yandaşlarımla(dostlarım,canlarım mert ve necla ve denize tabi teşekkürler)çıktık yola.Sadece bende değil hepimizde bir heyacan vardı.bir belirsizlik.endişe içten içe aferin sana diyen bir ses..Ve hepimiz o sesin peşine takılıp gelmiştik aslında.Hepimiz ilk kez böyle birşeye kalkışmış ve en doğru zamanda en doğru yerde yapmıştık bunu aslında.Metrobüsle mecidiyeköye gittik önce.ve oradaki yürüyüş ve aksiyondan anlamaya başladık tepkinin büyüklüğünü ve haklılığını.Yolumuza devam ettik ama şaşmadık hedefimizden.istikamet taksim....

Her yer kırmızı beyazdı sanki.Hayatım boyunca bu kadar çok türk bayrağı bir arada görmemiştik.bu daha gurur vericiydi aslında.Bir süre bocaladıktan sonra başımıza takacak siyah şehitler ölmez vatan bölünmez bandalarını aldık..ve bir bayrak..Başladık meydana yürümeye Önde elinde dalgalandırdığı bayrağıyla mert arkada biz.yürüdükçe ses artıyor,kalabalık çoğalıyordu...

Daha adını söyleyemeyen bebekler vardı annesinin kucağında..Her yaştan insan.her türden her yöreden..Mozaik gibi adeta..''Şehitler ölmez vatan bölünmez.,türkiye uyuma şehidine sahip çık ''...vb sloganlar..Şehitlerin adını teker teker sayıldığı her an kalabalığın burda diye cevap vermesi ne kadar yutkundu boğazım..yanağımdan süzüldü gozyaşlarım..anneler geldikçe aklıma........

Şehide uzanan eller kırılsın sloganlarıyla yürürken yanlarından geçtiğimiz polislere bakarak,polise uzanan eller kırılsın dememiz hep bir ağızdan.Görev başındaki polislerimizin yüzünü onurlandırdı gözlerinde gördüm...Yürüyüş sonunda meydanda toplanıp istiklal marşını okuyacakken 3 şehit haberini daha duymak gözlerimiz buğulattı ve isyan ettirdi resmen.Ama saygı duruşumuzu ve marşımızı okuduk alnımızın akıyla...Ve organize edenlerin herkesin sorunsuz dağılmasını rica etmeleri ve taşkınlığı engellemeye çalışmaları takdire şayandı...İyiki gitmişim...İyiki Türkiyede doğmuş bu topraklara basmışım.İyiki bu vatanın evladıyım diyorum sadece...NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE.....